Trazo un zero infinitum no teu corpo
e pode que morra no proceso
                                                          seino

mais está na natureza deste animal finxido

que son,

deambular polas rúas dese astro
que ten o teu Nome no seu ventre novo
case recen creado
                                                   e inda así…

tan familiar,


e é por todo isto e máis

que trazo un zero infinitum na túa pel
con dedos de tristeza e silencio,

sempre en silencio…

pois temo espertar ó Deus
que durme no teu interior
cos ollos abertos…