A partir de mañana iré recuperando poco a poco viejas composiciones poéticas de juventud. Espero que las acojáis con benevolencia y si acaso una sonrisa comprensiva. Las escribió el niño que fui yo, hace mucho... mucho ... tiempo. (Son en castellano)
Gracias.
Canto me aleda toparte aquí. Non sabia que dende unha ventá a outra a penas mediaba un pé e dende logo un pouco máis. Mentres podamos escribilo existiran as noites e os días, os minutos e os segundos e os adxectivos calificativos. Parabéns polo teu blog, por terme nel e sobre de todo por ti. Unha aperta.
ResponderEliminarEnrique Leirachá.
Outra aperta meu admirado Enrique Leirachá. Xa cho dixen, disfruto das tuas verbas como o forxador de versos novel que son. Agardo cos anos non fagan máis que enriquecer os nosos ollos coas lembranzas das palabras paridas, das xuntazas realizadas, dos silandeiros días... das escuras noites...dos soños calados e daqueles outros acadados...
ResponderEliminar